hamileyim

İnstagramda takip edenler belki de tahmin etmiştir. Evet ben hamileğim 🙂 aslında bu haberi daha ilk öğrendiğim andan itibaren sizinle paylaşmak istedim ancak ufak bir sağlık sebebim hamileliğimi riske attı bu yüzden riskimizin az da olsa geçmesini bekledim. Neyse şu an iyi olduğumuza göre anlatmaya taa en başından başlayabilirim 🙂

Evliliğimizin 8.ayında anne baba olmaya karar verdik. Bir yandan hazırız diye düşünürken bir yandan da baş belası KPSS ile uğraşıyordum. Bu yıl olmazsa bir yıl daha hazırlansam mı? Atanırsam bebişe ne olcak? Tayinim nereye çıkar? Atanmazsam başka bir bölüm okusam mı? gibi kafamı kurcalayan bir sürü soru vardı. Bu yüzden eşimle konuşup bebek fikrini üç beş ay daha erteletmek istedim. Eşim bu kararıma olumlu bakmış olsa da ben net değildim 🙂 çünkü bebek tamam diyince olacak bir şey değildi. Etrafımdaki insanlar kaç ay bekliyordu. Zaten şimdi düşünsek 3-4 aya ancak hamile kalırdım 🙂 Neyse bu düşünceleri bir kenara bırakıp sınavıma hazırlanmaya devam ettim. Aradan bir ay bile geçmeden birkaç ufak belirtiyi baz alarak acaba hamile olabilir miyim diye düşünmeye başladım. Bu düşüncemi eşime söyleyince kim tutar onu 🙂 Hadi test alalım, hadi doktora gidelim diye tutturmaya başladı 🙂 ben de sınavıma çok çok az kaldı onun stresidir diye hep reddettim.

karnımda büyüyen minik uğur böceği var

Takvimler 6 Mayısı gösterdiği gün öğlen evde temizlik yaparken içimden bir ses dikkat etmem gerektiğini söylüyordu o an çok etkilenip yaptığım işi bıraktım. Odama geçip hislerimi bir deftere yazdım. Bundan iki gün önce de bir rüya görmüştüm. Neyse akşam eşim işten gelince bir kez daha ne olur test alalım, lütfen bakalım gibi ısrarlarına dayanamayıp hadi gidelim diyip eczanenin yolunu tuttuk 🙂 Sonuç ne olursa olsun yanımda eşimi görmek istiyordum bu yüzden testi onun varlığında yapmak istedim. Akşam tam 20.00 de testi önümüze koyup bekledik öyle uzun bir süre geçmeden de çift çizgi göründü 🙂 Evet ben hamileydim 🙂 o anda kahkahalarımız gözyaşlarımız birbirine karıştı 🙂 defalarca sarıldık 🙂 evet biz anne baba olacağız, hem de bu kadar kısa sürede 🙂 o an neler hissettiğimizi anlatamam. Hemen telefonun videosunu açıp eşimle bebişimize seslendik 🙂 ilerde bu videoyu ona verecek olmanın hayali paha biçilemez 🙂

hamilelik

Hamilelik şokunu az da olsa atlatınca eşimle arkadaşımız olan Aytenin yanına gittik. Daha öğlen ona şüphelerimin varlığından bahsediyordum 🙂 yolda tatlımızı almadan önce de annemleri, kayınvalidemleri aradık. herkeste sevinç çığlığı, mutluluk gözyaşları 🙂 ben her seferinde herkesle ağlıyordum 🙂 çok enteresan bir histi. Bir yandan anne olacağımın mutluluğu bir yandan ya bebeğimi koruyamazsam ya taşıyamazsam ya zarar verirsem gibi düşüncelerin varlığı.

Hamile olduğumu öğrendikten hemen sonra doktora gitmemiz gerektiğini biliyorduk ancak sınavıma bir hafta falan kalmıştı bu yüzden eşime haftaya gidelim desem de ufak bir kanama sonucu sınavıma iki gün kala apar topar doktora gittik. O anda da doğuştan olan ufak bir rahatsızlığımı öğrendik. Doktor hamile kalmadan önce müdahale olabileceğini ama şimdi hiçbir şey yapamayacaklarını söyledi. Böylece doktorlar için ufak bir problem olan rahatsızlığım bizi uzun bir süre risk altında bıraktı (sağlık problemimi ayrı bir postta yazacam)

Doktora gittiğimizde minik uğur böceğimin 6 haftalık olduğunu da öğrenmiş olduk 🙂 hatta kalp atışlarını bile dinledik. O an odada ritmik şekilde atan o kalp sesi beni benden aldı. Bir taraftan eşime bakıyor bir taraftan da ultrasonda duran minik bedeni görmeye çalışıyordum 🙂

bebeğime yazı yazıyorum

Artık hayat benim için çok daha farklıydı. Önceliklerim bir anda değişmişti. KPSS ve sonraki süreci hiç düşünmüyordum bile 🙂 Günümün çoğunu tatlı bal kabağımla konuşarak ona yazılar yazarak geçiriyordum 🙂

hamilelik kitapları

Okuduğum kitapların içeriği bile değişmişti 🙂 Kaç kitap aldığımı hatırlamıyorum bile 🙂 gerçi hepsini bitirdikten sonra ayrı bir başlık altında sizlerle paylaşacam.

gebelik

Minik uğur böceğimle bir sürü anımız olsun diye de evde eşimle bu eğlenceli çekimi gerçekleştirdik. Hatta inanmayacaksınız ama tütü eteğimi bile bu çekimler için evde kendim yaptım 🙂 Eee ne de olsa karnımda büyüttüğüm bir uğur böceği vardı bu yüzden konseptime uygun olmalıydı her şey 🙂

tatlı bal kabağım

Bebeğimle aynı bedende yaşamaya öyle alıştım ki her gün evde onunla sohbet edip şarkılar söylüyordum 🙂 yaptığım benzetmeler de cabası 🙂 En çok benim tatlı bal kabağımı kullanıyordum 🙂 Telefon eden herkes direk tatlı bal kabağı ne yapıyor diye soruyordu 🙂 Hatta kayınvalidem bahçesinde bal kabağı ekmiş biraz büyüyünce de bana fotoğrafını yolladılar 🙂 yanımıza gelince getirin diye şaka yapmıştım ama gerçekten de yanımıza geldiklerinde getirdiler 🙂 Birlikte yemeğe fırsat olmadı. Kenarda öylece durdu. Ben de daha sonra fotoğraf çekiminde hatırası olsun diye kullandım 🙂 Ne de olsa tontişkom aynı bal kabağı gibi her gün biraz daha büyüyordu 🙂

hafta hafta hamilelik

Laf aramızda her gün karnım büyümüş mü diye aynaya saatlerce bakıyordum 🙂 eşim gelince de ben hamileğim neden karnım çıkmadı, niye belli olmuyor, karnım ne zaman büyüyecek diye bir sürü soru soruyordum. Bunun için ağladığım bile olmuştur 🙂 hatta bu fotoğrafta yanılmıyorsam 18 haftalıktım 🙂 hiç belli olmuyor sanki 🙂 gerçi şu an bile 27. haftamda olmama rağmen karnım çok küçük 🙂

ultrason fotoğrafları

Velhasıl Bal kabağım zamanında yani Ocakta doğarsa 2017 bizim yılımız olacak. Erken gelmek isterse de fark etmez. Bu saatten sonra miniğimi sağlıkla kucağıma almaktan başka bir dileğim yok. Ki zaten ne zaman doğarsa doğsun o andan itibaren hayatımız daha da uğurlu olacak bunu hissedebiliyorum.

İşte böyle bu yazımla mutluluğumu sizinle paylaşmış oldum. Riskimizin çoğunu atlattığımıza göre artık saklamanın bir anlamı yoktu. Hem saklanacak bir tarafı da kalmadı 🙂 Bal kabağı gibi ben buradayım diyor 🙂

bebeğime hamileğim

Neyse minik uğur böceğim içerde takla atarken ben yazımı sonlandırıyım 🙂 Buraya kadar okuyup mutluluğuma ortak olduğunuz için sonsuz teşekkür. Söyleyecek soracak bir şeyiniz varsa hiç sıkılmadan defalarca cevaplayıp anlatabilirim 🙂

Son olarak Allah isteyen dileyen herkese bu mutluluğu tattırsın.

Bir sonraki yazımda görüşmek üzere…

Minik uğur böceği ve annesinden sonsuz sevgiler 🙂

Yorum Yaz